Blog Melancholisch van Frank Boogaard bronzen beelden

Zo’n dag die begint met druilerige regen.
Maar,
ook zo’n dag die eindigt in druilerige regen.

Grijs is de enige kleurnuance die zichtbaar is.
Een dag gereserveerd voor transport.
Eindeloze snelweg met water.
Eentonig gezoef van de ruitenwissers.
Weinig moois om te zien.
Zelfs de wieken van de windmolens hebben zich verstopt.
Maar,
in de parkeergarage is het even droog.
Kratten op de steekwagen en lopen.
Sjouwen en slepen met werk wat niet nat mag worden.

Had je maar een vak moeten leren.
fotodocument **

En net zo grijs terug als heen.
En net zo nat terug als heen.

Nu heb ik het geluk dat ik geen last heb van de stemming die past bij het vallen van de blaadjes.
Of zo’n diep triest gevoel dat je overvalt bij de donkere dagen voor kerst.
Helaas is er door de transportactiviteiten geen boswandeling.
Dat wordt lopen door het troosteloze dorp

Niets mooiers om in het druppelende bos, wat heerlijk geurt en schitterend kleurt, te lopen.
De viervoeter heeft er geen problemen mee.
De hoeveelheid vuil in zijn vacht?
Ach …….
Daar zijn de handdoeken voor.
En slecht weer? Dat bestaat niet.
Slechte regenkleding wel.

Dus iedere dag is een wandeldag.
Het idee dat het anders zou zijn maakt mij bijna melancholisch.

Frank Boogaard is een beeldend kunstenaar die emoties vangt en vorm geeft in bronzen beelden als zijn het bewegingen.

Frank Boogaard is een beeldend kunstenaar die emoties vangt en vorm geeft
in bronzen beelden als zijn het bewegingen.